AMERICAN ANIMALS – recenzja

Czy każdy artysta wiedział, że staje się malarzem, tworząc obraz? Czy każdy przestępca jest świadomy stawania się złoczyńcą, łamiąc prawo? Niecodzienna historia czwórki studentów, w których długo dojrzewało pragnienie niezwykłości. Decyzja bez powrotu wydaje się błahostką, dopóki nie stanie się rzeczywistością, a spełnione marzenia mogą nie mieć już niegdysiejszego blasku. ,,American Animals” – o wyjątkowości i jej poszukiwaniu, o unikatowości człowieka i jego losu oraz o tym, co prawdziwe i tym, co wyłącznie takie się zdaje. Przygoda, która ma wszystkiemu nadać sens. Czy możliwa i warta osiągnięcia? Porywa, kusi i zaciekle trzyma!

Czwórka studentów podejmie najbardziej szaloną decyzję swojego życia. Napad na bank? To by było zbyt trywialne, oczywiste, oklepane. ,,American Animals„ wprowadzi nową treść i nada rabusiom nowy wymiar. Tu nie chodziło o pieniądze, lecz o nadanie sensu i punktu zwrotnemu swemu życiu. Przecież każda powieść, każdy dramat, każdy wielki artysta ma w swym życiu przełom, który jest początkiem dla czegoś wielkiego, nieprawdaż? Miejsce ich napadu również przyprawia o zaskoczenie – biblioteka. Tak pozornie spokojne miejsce. Można by powiedzieć, że stereotypowo jest ona symbolem nudy, szarości, rutyny, ciszy. Tego wszystkiego, od czego bohaterowie chcieli uciec. Paradoksalnie, staje się ich celem. Jednak można by niewątpliwe debatować czy rzeczywiście ,,American Animals„ dopiął swego i wprowadził filmy o napadach na inny poziom. Osobiście, powątpiewam. Choć zgodzić się muszę, iż ma w sobie oryginalność i urok nadany mu poprzez wzniesienie tak pragmatycznej czynności, jak napad, do kwestii odmiany duchowej, i aktu tak istotnego artystycznie.

Niecodzienność ,,American Animals„ kryje się również w jego ujęciu. Każdy z uczestników ma szansę na przedstawienie własnej wersji wydarzeń, która tworzy nie zawsze pokrywającą się siatkę perspektyw. Wypowiadają się zmartwieni rodzice, zdezorientowani profesorowie, a i sami sprawcy. Kryminaliści?! Według prawa rzeczywiście można byłoby ich tak określić. Mimo to, nieporadność, zagubienie i strach, które niejednokrotnie widzimy w ich oczach, niespodziewanie sprawiają, że odczuwamy empatię dla przytłoczonych rzeczywistością bohaterów. Każdy z nich przedstawia własną wersję tych samych zdarzeń, ich odczucia, myśli wzbogacone teraz, a może właśnie zamglone, dystansem czasowym. Poprzez te wyznania, osadzenie opowieści w konkretnym czasie i miejscu Bart Layton, reżyser, uczynił swe dzieło niespodziewaną imitacją filmu dokumentalnego. Dzięki temu jego postacie stają się jeszcze bardziej realne, a problemy, z którymi się zmagają -bliższe nam samym. Choć niektórzy spierają się, iż film mógł stać się gloryfikacją przestępców. Osobiście, nie przesadzałabym z tak górnolotnymi określeniami. Co więcej, kreacja bohaterów może się zdawać dość sztampowa i przewidywalna, lecz dzięki nadaniu każdemu z głównych postaci pewnych słabości czy cech charakterystycznych, dzieło nabiera bardziej uniwersalnego wymiaru. Chciałabym również docenić estetyczną część filmu, która nie tylko wprowadziła prace znanych malarzy współgrające z tematem dzieła, ale również zapewniła doznania muzyczne w postaci hitu króla rock’n’rolla, Elvisa Presleya, czy też gwiazdy filmu ,,Sugar Man„, Sixto Rodrigueza.

By podsumować, przyznam się, iż nie wpiszę ,,American Animals„ do wybrednej listy moich ulubionych produkcji. Niemniej, dwie godziny oglądania go uważam za naprawdę udane. Nie odmówię mu bowiem tego, iż potrafi zaintrygować swojego widza. Polecam go wszystkim fanom filmów o napadach, gangsterach, i skradzionych dziełach sztuki. Nie spodziewajcie się jednak kolejnego ,,Planu doskonałego”, a nawet ,,Konesera”. Tu załamiecie ręce przy pomysłach studentów, których głupie żarty, szalone plany i wybujałe marzenia gwałtownie staną się rzeczywistością. Rzeczywistością, której już nie zdołają powstrzymać.

Chyba że to wszystko było tylko wymysłem? Czy ,,American Animals„ zdarzyło się naprawdę? Odkryjcie to sami.

Oglądaj na VoD