fbpx
Fala Kina
  • Strona główna
  • Artykuły
  • Zwiastuny
  • 🟢 Kino Internetowe
  • Kontakt
Brak wyszukań
Zobacz wszystko
Fala Kina

FATAMORGANA – recenzja

O podróżach między rzeczywistościami

FATAMORGANA – recenzja

W odległości dokładnie dwudziestu pięciu lat pojawia się burza o takiej samej intensywności. Czasoprzestrzenne pęknięcie łączy ze sobą dwa alternatywne wymiary, co niesie za sobą szereg niewyobrażalnych konsekwencji. Jakim cudem jedna śmierć mogła w takim stopniu wpłynąć na losy wielu różnych ludzi?

Z początkiem filmu lądujemy w roku 1989, gdzie sympatyczny chłopiec o imieniu Nico (Julio Bohigas) nagrywa na kasetę wideo własny cover nieśmiertelnego przeboju Cyndi Lauper – Time After Time. Dzięki drobnym gestom łatwo zauważyć, że chłopiec ma dobry kontakt ze swoją matką. Ten pogodny nastrój momentalnie rozpływa się jednak w powietrzu.

Od następnych ujęć napięcie stale rośnie. Klimat niepokojącego oczekiwania wzmaga czujność widza. Nico zostaje sam w domu akurat wtedy, gdy na zewnątrz szaleje burza, a w sąsiednim domu słychać odgłosy krwawej szamotaniny. Chłopiec postanawia zainterweniować, co okazuje się dla niego śmiertelne w skutkach. Wybiegłszy z domu sąsiada, ginie pod kołami samochodu dostawczego. Zbiegowisko ludzi, podniosła muzyka i kamera z lotu ptaka. Cięcie.

Zobacz inne

DRAMAT – recenzja

DRAMAT – recenzja

LARA – recenzja

LARA – recenzja

MANK – recenzja

MANK – recenzja

ELEGIA DLA BIDOKÓW – recenzja

ELEGIA DLA BIDOKÓW – recenzja

Budzimy się dwadzieścia pięć lat później, tym razem na ekranie widzimy młodą kobietę, główną bohaterkę Fatamorgany – Verę (Adriana Ugarte). Jej życie wydaje się istną sielanką – ma wspaniałą córkę i opiekuńczego, dobrze zarabiającego męża. Jednak za chwilę przekonamy się, że ten stan rzeczy nie utrzyma się zbyt długo. Zupełnie nieumyślnie kobieta spowoduje zgrzyt czasoprzestrzenny i całkowicie zmieni przeszłość, co wpłynie także na jej teraźniejszość. Dom, który po remoncie miał stać się jej rodzinną oazą, niegdyś należał do Nica. Poprzez telewizor, który niezmiennie stoi w tym samym pokoju od roku 1989, Vera kontaktuje się z chłopcem, desperacko próbując ostrzec go przed czyhającym na niego niebezpieczeństwem. Udaje się jej uchronić Nica, co skutkuje jednak radykalną zmianą jej losów. Okazuje się, że w nowym życiu jej córka nigdy się nie urodziła. Podobnie z jej mężem, za którego nigdy nie wyszła. Tylko Vera ma wspomnienia z poprzedniej rzeczywistości, do której rozpaczliwie pragnie wrócić. Czy jest to w ogóle możliwe?

Film opiera się na nieustannym podejmowaniu decyzji, poszukiwaniu tropów i pokonywaniu przeszkód. Podobnie jak Vera, miotamy się między wymiarami, nie do końca wiedząc, w którym z nich mamy większe prawo żyć. Narracja nie jest linearna i również błąka się gdzieś po środku, pokazując nam naprzemiennie sceny z odmienionej przeszłości i z nowej teraźniejszości. Wszystko się ze sobą miesza, by w końcu doprowadzić do finału z delikatnie niedomkniętym zakończeniem.

Fatamorgana to obiecujący thriller science-fiction, przemycający dodatkowo garść pytań metafizycznych. Przymykając oko na pewne przewidywalne rozwiązania, można wczuć się w historię i śledzić akcję. Główna bohaterka i jej usposobienie sprawiają, że chcemy za nią podążać i kibicujemy jej w drodze do celu. Sama koncepcja porozumiewania się bohaterów z różnych wymiarów jest niezwykle fascynująca i stwarza możliwość efektownego komponowania poszczególnych kadrów. Swoją rolę gra również kolorystyka filmu, w której przeważa chłodna, niebieska paleta. Niemal bezustannie pada deszcz, a kadr zasnuwa ponura mgła, sugerując skojarzenia z klimatem mrocznego kryminału. Dzięki takim rozwiązaniom plastycznym każda kolejna sekwencja przyciąga nasze oko. W prezencie od Netflixa dostajemy więc dzieło, które przykuwa uwagę nie tylko zamysłem fabularnym, lecz także pięknym obrazem.

 Film jest dostępny na:

Recenzja

3,5 Ocena

Moja ocena filmu:

  • Ocena
Karolina Waryś

Karolina Waryś

Zakochana bez reszty w muzyce, literaturze i morzu. Magister filmoznawstwa praktycznego. Rozmiłowana w tematach postapokalipsy i wewnętrznych dramatów jednostki. Pisze i śpiewa odkąd pamięta. W większych przypływach inspiracji kręci krótkie filmowe impresje i zajmuje się amatorską fotografią. Jej największy filmowy mistrz to Destin Daniel Cretton, a największe filmowe arcydzieło to Mr. Nobody (2009, reż. J. Van Dormael).

Następny
BIAŁY KRUK – recenzja

BIAŁY KRUK - recenzja

PRZEDSZKOLANKA – recenzja

PRZEDSZKOLANKA - recenzja

Truposze nie umierają (2019) – zwiastun

Truposze nie umierają (2019) - zwiastun

Dyskusja

polub nas

FalaKina.pl - Portal Kina Niezależnego

recenzje

Filtry AR w filmie i na Instagramie – kto je robi w Polsce?
Felieton

Filtry AR w filmie i na Instagramie – kto je robi w Polsce?

10 marca 2023

reklama

zwiastuny

Nomadland (2020) – zwiastun PL

Nomadland (2020) – zwiastun PL

autor: Małgorzata Jaszczur
16 grudnia 2020

Wykopaliska (2021) – zwiastun PL

Wykopaliska (2021) – zwiastun PL

autor: Małgorzata Jaszczur
11 grudnia 2020

Moja młodsza siostra (2020) – zwiastun

Moja młodsza siostra (2020) – zwiastun

autor: Małgorzata Jaszczur
11 grudnia 2020

Jak wywołałem byłą żonę (2020) – zwiastun PL

Jak wywołałem byłą żonę (2020) – zwiastun PL

autor: Małgorzata Jaszczur
11 grudnia 2020

Fala Kina

© 2020 Fala Kina

SKONTAKTUJ SIĘ

  • Kontakt
  • Polityka prywatności i regulamin
  • byten21 – Social AR & Virtual Avatars

OBSERWUJ

Brak wyszukań
Zobacz wszystko
  • STRONA GŁÓWNA
  • ARTYKUŁY
  • ZWIASTUNY
  • KINO INTERNETOWE
  • REDAKCJA

© 2020 Fala Kina

Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Wykorzystujemy informacje uzyskane za pomocą cookies głównie w celach statystycznych. Polityka prywatności i regulamin serwisu